5 maja - Światowy Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną

Godnie żyć…
O tym, że inny nie znaczy gorszy, nikogo nie trzeba już przekonywać. Wiemy, że osobom niepełnosprawnym należy się szacunek i godne życie. Piękne to hasło, choć nieraz trudno z jego realizacją…

Osoby niepełnosprawne intelektualnie są wśród nas, są częścią naszego społeczeństwa. Kiedy pojawiają się na ulicy czy w sklepie, przyciągają uwagę. Ich niejednokrotnie odmienne zachowanie i wygląd budzą zaciekawienie, zdziwienie, sensację. Bywa to krępujące dla ich opiekunów, którzy często czują się napiętnowani i oceniani.

Dostrzegając kogoś „innego”, nie sposób udawać, że jego obecność „nie robi na nas wrażenia”. Spoglądajmy jednak dyskretnie i z szacunkiem.

Dzień Godności Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną jest okazją, by skierować apel do opiekunów, wychowawców i całego społeczeństwa. To my jesteśmy rzecznikami osób niepełnosprawnych intelektualnie – one same nie potrafią zadbać o własny wizerunek i prawidłowe relacje z otoczeniem. Na opiekunach i wychowawcach spoczywa odpowiedzialność. Od nich w dużej mierze zależy, w jaki sposób społeczeństwo odbiera osobę niepełnosprawną.

Niestety, nadal można zauważyć, że osoba niepełnosprawna intelektualnie postrzegana jest przez społeczeństwo jako „wieczne dziecko”, a wygląd zewnętrzny to dla większości pierwsze kryterium oceny. Wiedzmy więc, że mała Kasia w końcu staje się panią Katarzyną – choćby ze względu na wiek kalendarzowy.

Od najmłodszych lat starajmy się wdrażać zasady i normy społeczne w życie osób niepełnosprawnych intelektualnie, aby na miarę swoich możliwości potrafiły je respektować. Pamiętajmy również o tym, by „otwierać świat” osobom niepełnosprawnych intelektualnie. Bowiem, aby taka osoba nie budziła sensacji, musi na co dzień być klientem w sklepie, petentem w urzędzie, wiernym w kościele… Im więcej osób niepełnosprawnych wśród pełnosprawnych, tym mniejsze wywołują zdziwienie.

Pomóżmy osobom niepełnosprawnym intelektualnie godnie żyć: pomóżmy im poznawać świat, rozwijać się, tworzyć, mówić i być rozumianym, przyjaźnić się, tęsknić, dążyć do czegoś, przeżywać sukcesy i porażki. Tego nie da się realizować, zamykając się na społeczeństwo.

Na Podhalu istnieje wiele instytucji i organizacji, których celem jest wyjście naprzeciw potrzebom osób niepełnosprawnych intelektualnie. Instytucjonalną pomoc mogą uzyskać nie tylko dorosłe osoby, ale i młodzież oraz dzieci – starsze i te całkiem małe.

Jedną z takich organizacji jest Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób Upośledzonych Umysłowo w Nowym Targu, w ramach którego działa Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczy z Punktem Wczesnego Wspomagania Rozwoju oraz Środowiskowy Dom Samopomocy.

Agnieszka Kołodziejczyk-Wiesiołek, oligofrenopedagog, logopeda w Ośrodku Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczym w Nowym Targu